Iedereen heeft zijn kwetsbaarheden. Zeker wanneer het gaat om vertellen wie je bent en wat je bezig houdt, je eigenaardigheden en gevoeligheden. Wanneer je stuit op een muur van onbegrip kan dat een pijnlijke ervaring zijn.
Onlangs bezocht ik een workshop over hoog sensitieve personen. Wat me daar opviel was dat er in eerste instantie vooral gepraat werd over hoe moeilijk hoog sensitieve mensen het hebben en alles wat er lastig was aan het hoog sensitief zijn. Als iemand bij mij zou binnen komen met een dergelijk boodschap zou ik denken; ’Wat heeft die een zwaar leven.’ Het prikkelt niet direct de nieuwsgierigheid.
Hoe je je boodschap ook brengt, garanties voor de juiste reactie kan ik niet geven. Ik weet wel dat je kunt proberen het de ander en daarmee jezelf wat makkelijker te maken. Dit vanuit de visie,’ je kunt een ander niet veranderen, alleen jezelf’. Dit geldt overigens ook voor de momenten waarop je je hoogbegaafdheid bespreekbaar zou willen maken.
Wanneer je vertelt waar je kracht ligt, bijv. “ik heb snel door hoe de sfeer is in een groep’, klinkt dat anders dan wanneer je zegt dat je doodmoe wordt wanneer de sfeer in een groep niet goed is.’ Je kunt zeggen: ‘Grote groepen vermoeien me.’ Je kunt ook zeggen: ’Ik voel me het prettigst in een kleine groep.’ Zo ook; ’ ik heb er last van wanneer iemand niet oprecht is’ tegenover, ‘ik voel snel hoe iemand in elkaar steekt’.
Tegenover iedere kracht staat een aspect dat je moe kan maken. Wanneer je zelf je gevoeligheid als kracht gaat zien en dat ook uitstraalt in woorden en daden, wordt het voor de ander makkelijker positief te reageren. Vertel vanuit je kracht, je kwaliteiten en dat wat jij nodig hebt om lekker in je vel te zitten. Laat het positieve steeds de insteek zijn. Bijkomend voordeel is dat je zelf geen etiket noemt en daarmee voorkomt dat mensen zinnen voor je in gaan vullen. Jij hebt de ruimte om dat te vertellen wat jij kwijt wilt!